จากกรณี น.ส.นภาพร เพ็ชร์จินดา รองหัวหน้าพรรคเสรีรวมไทย ระบุว่าได้รับเรื่องร้องเรียนจากชาวชุมชนแดงบุหงา เขตราชเทวี และชุมชนวัดใหม่ยายมอญ เขตบางกอกน้อย กทม. กรณีถูกไล่ที่ และบางส่วนถูกฟ้องดำเนินคดี พร้อมดอกเบี้ย เนื่องจาก รฟท. ต้องการพื้นที่คืน เพื่อให้เอกชนเช่า ทั้งที่ชาวบ้านอยู่มานานกว่า 50 ปี มีทั้งลูกเด็กเล็กแดง ผู้ป่วยติดเตียง คนชรา รวมกว่า 400 ชีวิต ทั้งนี้ แม้ ร.ฟ.ท.ทำตามหน้าที่ แต่กรณีจะนำที่ดินไปให้เอกชนรายใหญ่เช่า เหตุใดไม่เปิดโอกาสให้ชาวบ้านที่อยู่อาศัยก่อนได้เช่า หรือมีผลประโยชน์จากเอกชนรายใหญ่เข้ามาเกี่ยวข้องหรือไม่ และหากจะให้เหตุผลว่าประชาชนกลุ่มนี้บุกรุกที่ของ รฟท. ก็เป็นการบุกรุกมากว่า 40-50 ปีแล้ว การปล่อยปละละเลยให้เกิดปัญหาบุกรุกมายาวนานถือว่าทำให้เกิดความเสียหายและอาจมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 157 หรือไม่นั้น
 
        วันที่ 7 เมษายน 2565 นายนิรุฒ มณีพันธ์ ผู้ว่าการรถไฟแห่งประเทศไทย ชี้แจง ดังนี้
 
       การรถไฟแห่งประเทศไทย ขอชี้แจงกรณีพิพาทการเข้าใช้ประโยชน์ที่ดินของการรถไฟฯ บริเวณสถานีรถไฟธนบุรี แขวงศิริราช เขตบางกอกน้อย กรุงเทพมหานคร บริเวณ กม.ที่ 1+200 ถึง กม.1+326 จำนวนพื้นที่ 3,265 ตารางเมตร ซึ่งมีนายโสภณ เสียงล้ำเลิศ เป็นผู้ได้สิทธิการเช่าในพื้นที่ กับกลุ่มประชาชนผู้บุกรุก โดยขอชี้แจงรายละเอียดดังนี้
       ที่ผ่านมาในการดำเนินแผนพัฒนาการใช้ประโยชน์ที่ดิน และการแก้ปัญหาผู้บุกรุกบนพื้นที่ของการรถไฟฯ  การรถไฟฯได้ดำเนินการโดยยึดหลักความถูกต้อง ตามขั้นตอนกระบวนการทางกฎหมาย ควบคู่กับคำนึงถึงหลักมนุษยธรรมมาโดยตลอด ซึ่งในกรณีที่ดินบริเวณสถานีรถไฟธนบุรี แขวงศิริราช ของการรถไฟฯ นั้น ได้มีการเปิดให้เสนอราคาเช่าเพื่อเข้ามาพัฒนาพื้นที่ของการรถไฟฯ ตั้งแต่ปี 2560 โดยมีนายโสภณ เสียงล้ำเลิศ เป็นผู้ให้ราคาสูงสุด จึงได้สิทธิในการเช่า เริ่มตั้งแต่ปี 2560 เป็นต้นมา อย่างไรก็ตาม แม้นายโสภณจะได้สิทธิการเช่า และมีการชำระค่าเช่ามาตลอด แต่กลับพบว่า ไม่สามารถเข้าใช้ประโยชน์ในพื้นที่ดังกล่าวได้ เพราะมีการบุกรุกจากบุคคลภายนอกเต็มพื้นที่ และจัดตั้งเป็นชุมชนใหม่ตั้งอยู่หน้าทางเข้า-ออกวัดใหม่ยายมอญ อย่างไรก็ตาม ผู้เช่าและการรถไฟฯ ได้คำนึงถึงหลักมนุษยธรรม โดยได้ทำการเจรจาและเสนอช่วยเหลือค่ารื้อย้ายกับผู้บุกรุกให้ออกจากที่ดินของการรถไฟฯ แต่กลับไม่เป็นผล ส่งผลให้ผู้ได้สิทธิเช่า จึงต้องอาศัยอำนาจทางกฎหมาย โดยมีการยื่นฟ้องผู้บุกรุก 26 ราย เป็นจำเลยต่อศาลแพ่งตลิ่งชัน ในฐานความผิดขับไล่ เรียกค่าเสียหาย เป็นคดีหมายเลขดำที่ พ.197/2561 เมื่อวันที่ 18 มิ.ย.2561 และต่อมาศาลมีคำสั่งให้การรถไฟฯ เข้าเป็นโจทก์ร่วม เพื่อรับรองสิทธิการเช่าจากการถูกรอนสิทธิจากผู้บุกรุกดังกล่าว  
       จนกระทั่งวันที่ 9 ก.ย.62 ศาลแพ่งตลิ่งชัน มีคำพิพากษาให้ขับไล่จำเลยที่ 1 ถึงที่ 7 จำเลย  ที่ 9 ถึงที่ 26 ออกไปจากที่ดินพิพาท และให้จำเลยแต่ละรายชดใช้ค่าเสียหายให้แก่โจทก์เป็นเงินเดือนละ 12,625.66 บาท
ไปจนกว่าจะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้าง ขนย้ายทรัพย์สินพร้อมบริวารออกไปจากที่ดินพิพาทจนแล้วเสร็จ ในส่วนจำเลยที่ 8 ระหว่างพิจารณาได้ทำการรื้อถอนสิ่งปลูกสร้าง จึงจะได้ถอนฟ้องไป อย่างไรก็ดี ในวันที่ 6 ม.ค.63 จำเลยทั้ง 26 คน ได้มีการยื่นอุทธรณ์ พร้อมกับยังคงครอบครองใช้ประโยชน์ที่ดินดังกล่าวอยู่ และไม่ชดใช้ค่าเสียหายให้ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น แต่ศาลอุทธรณ์ ได้มีคำพิพากษาเป็นคดีหมายเลขดำที่ 1468/2563 และเป็นคดีหมายเลขแดงที่ 2074/2564  โดยมีคำพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ขับไล่จำเลยทั้ง 26 คน ซึ่งจำเลยทั้ง 26 คนมาฟังคำพิพากษาครบถ้วน แต่ปรากฏว่าก็ยังเพิกเฉยไม่ดำเนินการใดๆ อีก ต่อมาผู้บุกรุกทั้ง 26 คน ได้ยื่นคำร้องขออนุญาตยื่นฎีกา ขอให้ศาลมีคำสั่งทุเลาการบังคับคดีและงดการบังคับคดี แต่ศาลแพ่งตลิ่งชัน ได้มีคำสั่งให้รวมส่งคำร้องดังกล่าวเสนอศาลฎีกาเพื่อมีคำสั่งแก่จำเลยตามคำร้องดังกล่าว แต่ปัจจุบันศาลฎีกายังคงไม่มีคำสั่ง  โจทก์หรือผู้เช่าจึงมีสิทธิดำเนินการบังคับคดีได้ชอบด้วยกฎหมายตาม ป.วิ.แพ่ง มาตรา 145 อีกทั้งเมื่อวันที่ 18 ต.ค.2564 ศาลแพ่งตลิ่งชันได้มีหมายตั้งเจ้าพนักงานบังคับคดีเพื่อให้โจทก์ดำเนินการบังคับตามสิทธิเป็นไปตามคำพิพากษาของศาลอุทธรณ์ โดยให้ขับไล่รื้อถอนสิ่งปลูกสร้างของจำเลยทั้ง 26 คน และให้จำเลยแต่ละรายชดใช้ค่าเสียหายให้แก่โจทก์เดือนละ 12,625.66 บาท จนกระทั่งเมื่อวันที่ 28 ม.ค.65 โจทก์หรือผู้เช่า จึงได้นำเจ้าพนักงานบังคับคดีเข้าปิดประกาศขับไล่รื้อถอนในที่ดินพิพาทกับสิ่งปลูกสร้างของจำเลยแต่ละราย และกำหนดนัดทำการรื้อถอนในวันที่ 4 เม.ย.2565 ไปจนกว่าจะแล้วเสร็จ แต่จำเลยทั้งหมดกลับเพิกเฉยไม่ดำเนินการรื้อถอนแต่อย่างใด และในช่วงบ่ายของวันที่ 4 เม.ย. 2565 จำเลยทั้งหมดต่างตกลงรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างด้วยตนเองแทนการบังคับคดี โดยขอระยะเวลารื้อถอนให้แล้วเสร็จภายใน 30 วัน ครบกำหนดวันที่ 4 พ.ค.65 แต่มีเงื่อนไขหากศาลมีคำสั่งคุ้มครองโดยงดการบังคับคดีชั่วคราวก็ขอชะลอการรื้อถอน เพื่อรอฟังผลว่าศาลฎีกามีคำสั่งอนุญาตรับฎีกาจำเลยหรือไม่ โจทก์และจำเลยทั้งหมดจึงได้ไปลงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐานที่สถานีตำรวจรถไฟธนบุรี  
       ภายหลังจากโจทก์กับจำเลยได้มีข้อตกลงร่วมกันแล้ว ล่าสุดเมื่อวันที่ 4 เม.ย.2565 ทางศาลแพ่งตลิ่งชันได้มีคำสั่งงดการบังคับคดีชั่วคราว โดยศาลอาศัยเหตุว่าหากมีการบังคับคดีต่อไป อาจจะเกิดข้อพิพาทกับชาวบ้านในพื้นที่ที่ขัดขวาง จนเป็นเหตุให้เกิดคดีอื่นๆ ตามมา จึงสั่งให้งดการบังคับคดี เพื่อรอฟังคำสั่งคำร้องขอทุเลาการบังคับคดีจากศาลฎีกาก่อน ซึ่งการรถไฟฯ และโจทก์หรือผู้มีสิทธิเช่า ก็พร้อมดำเนินการตามคำสั่งศาล เพื่อรอจนกว่าจะมีการพิจารณาจากศาลฎีกาต่อไป